-
1 Ekel empfinden
-
2 Ekel
Ekel empfinden tiksinti duymak;Ekel erregend tiksinti uyandıran -
3 Ekel
m; -s, kein Pl. revulsion ( vor + Dat oder gegenüber at), disgust (at); Ekel empfinden oder einen Ekel haben vor ekeln I; Ekel erregend disgusting, sickening, revolting, repulsive; es ist mir ein Ekel I loathe it, I can’t stomach ( oder stand) it umg.; Spinnen sind mir ein Ekel I loathe spiders, spiders give me the creeps umg.; sich vor Ekel abwenden look ( oder turn) away in disgust; ich musste mich vor Ekel abwenden auch I couldn’t stomach the sight umg.—n; -s, -; umg., pej. (widerliche Person) obnoxious ( oder repulsive) person; du Ekel! you beast, you rotten old so-and-so; er ist ein altes Ekel he’s a real creep* * *der Ekeldisgust; nausea; blighter; loathing* * *I ['eːkl]m -s, no pldisgust, revulsion, loathing; (= Übelkeit) nauseavor jdm/etw einen Ékel haben or empfinden — to have a loathing of sb/sth, to loathe sb/sth
dabei empfinde ich Ékel — it gives me a feeling of disgust
Ékel überkommt mich — a feeling of disgust etc overcomes me
diese Heuchelei ist mir ein Ékel — this hypocrisy is just nauseating or disgusting, I find this hypocrisy nauseating or disgusting
er hat das Essen vor Ékel ausgespuckt — he spat out the food in disgust or revulsion
IIer musste sich vor Ékel übergeben — he was so nauseated that he vomited
nt -s, - (inf)obnoxious person, horror (inf)* * *der1) (the state or feeling of being disgusted: She left the room in disgust.) disgust2) (great dislike and disgust.) loathing* * *Ekel1<-s>[ˈe:kl̩]m kein pl disgust, revulsionder \Ekel würgte ihn he was overcome by nausea [or felt nauseous]\Ekel erregend nauseating, revolting, disgustingvor jdm/etw einen \Ekel haben [o empfinden] to loathe sb/sthvor \Ekel in disgust [or revulsion]sie musste sich vor \Ekel übergeben she was so nauseated that she vomitedEkel2<-s, ->[ˈe:kl̩]nt (fam) revolting person* * *Ider; Ekels disgust; loathing; revulsion[einen] Ekel vor etwas (Dat.) haben — have a loathing or revulsion for something
IIEkel erregend — disgusting; nauseating; revolting
das; Ekels, Ekel (ugs. abwertend) horrorer ist ein [altes] Ekel — he is a perfect horror or quite obnoxious
* * *Ekel1 m; -s, kein pl revulsion (vor +dat oderEkel erregend disgusting, sickening, revolting, repulsive;Spinnen sind mir ein Ekel I loathe spiders, spiders give me the creeps umg;sich vor Ekel abwenden look ( oder turn) away in disgust;du Ekel! you beast, you rotten old so-and-so;er ist ein altes Ekel he’s a real creep* * *Ider; Ekels disgust; loathing; revulsion[einen] Ekel vor etwas (Dat.) haben — have a loathing or revulsion for something
IIEkel erregend — disgusting; nauseating; revolting
das; Ekels, Ekel (ugs. abwertend) horrorer ist ein [altes] Ekel — he is a perfect horror or quite obnoxious
* * *nur sing. m.aversion (for) n.disgust n.loathing (for) n.revulsion n. -
4 Ekel
1) Gefühl отвраще́ние. jdm. Ekel einflößen внуша́ть внуши́ть кому́-н. отвраще́ние. vor jdm./etw. Ekel empfinden < haben> чу́вствовать [ус] по- отвраще́ние к кому́-н. чему́-н. jdn. mit Ekel erfüllen вызыва́ть вы́звать <возбужда́ть/-буди́ть> отвраще́ние в ком-н. jd. wird von Ekel vor jdm./etw. ergriffen кого́-н. охва́тывает отвраще́ние к кому́-н. чему́-н. Ekel gegen jdn./etw. hegen пита́ть отвраще́ние к кому́-н. чему́-н. ein Ekel (vor etw.) stieg in jdm. hoch <kam jdn. an> что-н. возбуди́ло в ком-н. чу́вство [ус] отвраще́ния -
5 Ekel
1. Ekel <-s> [ʼe:kl̩] mkein pl disgust, revulsion;der \Ekel würgte ihn he was overcome by nausea [or felt nauseous];\Ekel erregend nauseating, revolting, disgusting;vor \Ekel in disgust [or revulsion];sie musste sich vor \Ekel übergeben she was so nauseated that she vomited2. Ekel <-s, -> [ʼe:kl̩] nt( fam) revolting person -
6 Ekel vor jemandem empfinden
Ekel vor jemandem empfindenWörterbuch Deutsch-Niederländisch > Ekel vor jemandem empfinden
-
7 empfinden
empfinden1 (ge)voelen ⇒ bespeuren, gewaarworden2 (ge)voelen ⇒ ervaren, ondergaan♦voorbeelden:Ekel vor jemandem empfinden • van iemand walgen -
8 Ekel
I m -sотвращение; омерзениеeinen Ekel vor etw. (D) haben ( empfinden) — испытывать отвращение к чему-л.es macht mir Ekel, es anzusehen — меня тошнит, глядя на этоer ist bis zum Ekel häßlich — он безобразен, его внешность вызывает отвращениеdas habe ich bis zum Ekel (oft) anhören müssen — разг. я это тысячу раз слышал, мне надоело это слушать; меня тошнит от этих разговоровII n, m -s, = разг.противный ( отвратительный) человек -
9 Ekel
m -s gnušanje, gađenje n, gadljivost (-i) f; - empfinden gnušati se, gaditi se; - erregen biti odvratan (-tna, -tno) -
10 der Ekel
- {distaste} sự không thích, sự không ưa, sự ghê tởm, sự chán ghét - {nausea} sự buồn nôn, sự lộn mửa, sự kinh tởm, sự tởm - {squeamishness} tính hay buồn nôn, sự khó tính, sự khe khắt, sự quá cẩn thận, sự quá câu nệ - {surfeit} sự ăn uống nhiều quá, sự ngấy = der Ekel [vor] {aversion [to]; disgust [at,in,for]; loathing [at]}+ = das Ekel (Mensch) {beast; pest}+ = Ekel empfinden vor {to be sickened by; to feel disgust at; to loathe}+ -
11 einen Ekel vor empfinden
гл.общ. (etw.) испытывать отвращение (к чему-л.)Универсальный немецко-русский словарь > einen Ekel vor empfinden
-
12 physically
adverb1) (in accordance with physical laws) physikalischphysically impossible — (fig.) absolut unmöglich
2) (relating to the body) körperlich; physisch* * *adverb physisch, physikalisch* * *physi·cal·ly[ˈfɪzɪkəli]1. (concerning the body) körperlichit's just not \physically possible das ist schon rein physisch nicht möglichhe was creating such a disturbance that he had to be \physically removed from the room er verursachte so einen Aufruhr, dass er unter Anwendung von Gewalt aus dem Raum entfernt werden musste\physically attractive gut aussehend\physically disabled [or handicapped] körperbehindert2. (not imagined) wirklich, realbeing \physically in the stadium is different from watching the match on TV ein Spiel im Stadion mitzuerleben ist etwas anderes, als es im Fernsehen zu sehenBritain is \physically isolated from the mainland geografisch gesehen ist Großbritannien vom Festland abgeschnitten* * *['fIzIkəlI]adv1) körperlich, physisch; restrain, separate körperlich; (SCI) physikalischto be physically sick —
to be physically capable/incapable of (doing) sth — körperlich or physisch imstande or im Stande/außerstand or außer Stande sein, etw zu tun
the substance changed physically — die Substanz ging in einen anderen Zustand über
they removed him physically from the meeting — sie haben ihn mit Gewalt aus der Versammlung entfernt
2) (emph= actually)
as long as is physically possible — so lange wie nur irgend möglich* * *physically impossible umg völlig unmöglich;physically superior körperlich überlegen* * *adverb1) (in accordance with physical laws) physikalischphysically impossible — (fig.) absolut unmöglich
2) (relating to the body) körperlich; physisch* * *adv.physikalisch adv.physisch adv. -
13 nauseo
nauseo (nausio), āvī, ātum, āre (nausea), I) die Seekrankheit haben, etiam nunc nauseo, Plaut. Amph. 329: num quis miratur in mari (se) nausiare? Sen. de ira 3, 37, 3: conducto navigio aeque nauseat ac locuples, quem ducit priva triremis, Hor. ep. 1, 1, 93: epistula, quam dedisti nauseans (seekrank) Buthroto, Cic. ad Att. 5, 21, 3. – u. übtr. übh. Übelkeit (Ekel) empfinden, sich erbrechen wollen od. müssen, kotzen, dominus crudus ac nausians, Sen. ep. 89, 22: ructans et nauseans, der Rülpser u. Kotzer, Cic. ep. 12, 25, 4: quidlibet, modo ne nauseet, faciat, quod in porticu Minucia fecit, Cic. Phil. 2, 84. – II) bildl.: A) Ekel bekommen, ista effutientem nauseare, solches unnützes Zeug herauszuschwatzen, was dir selbst Ekel erregen muß, Cic. de nat. deor. 1, 84: qui ad canticum sobrietatis, sicut ad potionem aqualem madidi nauseant, Augustin. conf. 6, 2. – B) ekel tun, Phaedr. 4, 7 (6), 25. – / Depon. Nbf. nausior, Caper 93, 10 K.
-
14 nauseo
nauseo (nausio), āvī, ātum, āre (nausea), I) die Seekrankheit haben, etiam nunc nauseo, Plaut. Amph. 329: num quis miratur in mari (se) nausiare? Sen. de ira 3, 37, 3: conducto navigio aeque nauseat ac locuples, quem ducit priva triremis, Hor. ep. 1, 1, 93: epistula, quam dedisti nauseans (seekrank) Buthroto, Cic. ad Att. 5, 21, 3. – u. übtr. übh. Übelkeit (Ekel) empfinden, sich erbrechen wollen od. müssen, kotzen, dominus crudus ac nausians, Sen. ep. 89, 22: ructans et nauseans, der Rülpser u. Kotzer, Cic. ep. 12, 25, 4: quidlibet, modo ne nauseet, faciat, quod in porticu Minucia fecit, Cic. Phil. 2, 84. – II) bildl.: A) Ekel bekommen, ista effutientem nauseare, solches unnützes Zeug herauszuschwatzen, was dir selbst Ekel erregen muß, Cic. de nat. deor. 1, 84: qui ad canticum sobrietatis, sicut ad potionem aqualem madidi nauseant, Augustin. conf. 6, 2. – B) ekel tun, Phaedr. 4, 7 (6), 25. – ⇒ Depon. Nbf. nausior, Caper 93, 10 K. -
15 догнусява ме
догнуся́ва ме, догнусе́е ме безл. гл. sich ekeln sw.V. hb; Ekel haben unr.V. hb tr.V., Ekel empfinden unr.V. hb tr.V. (от някого/нещо vor jmdm./etw. (Dat)); догнусява ме от него Es ekelt mich vor ihm; Догнусява го още при самата гледка Schon bei dem Anblick packt ihn (ein) Ekel. -
16 ἀ-ηδίζομαι
ἀ-ηδίζομαι, Ueberdruß, Ekel empfinden, τινί, Sp. Auch act., Ekel erregen. Davon
-
17 ἀηδίζομαι
ἀ-ηδίζομαι, Überdruss, Ekel empfinden; Ekel erregen; davon -
18 pertaedesco
pertaedēsco, taeduī, ere (pertaedeo), einer Sache überdrüssig werden, Ekel empfinden, nolito multum dare, ne pertaedescat, man es überdrüssig werde, Cato r. r. 156, 6.
-
19 pertaedet
per-taedet, taesum est, ēre, a) v. impers., einer Sache überdrüssig sein, einen Ekel empfinden, matrimonii pertaedebat (eum), Gell.: vos iniuriae pertaesum est, Sall. fr.: numquam suscepti negotii eum pertaesum est, Nep.: pertaesum est (me) levitatis, Cic.: pertaesum est magni incepti, Verg.: pertaesum est mentes regni, Claud. orat. col. 1. lin. 26 ed. Nipp.: m. folg. Dat., usque adeo pertaesum vos mihi esse, Gracch. fr. bei Diom. 311, 23: non minus sibi pertaesas esse vaniloquentias et iactantias barbari, quam etc., Iul. Val. 2, 10. p. 66 (b) ed. Paris.: mihi erat pertaesum huius professionis, Flor. Vergil. orat. an poët. p. 108, 25 H. – b) v. pers., cum omnes finem cuperent verbisque eius defetigati pertaeduissent, Gell. 1, 2, 6. – / pertisum, archaist. = pertaesum, Fest. 217 (b), 5 u. 273 (a), 9. Paul. ex Fest. 72, 18 u. 216, 5 (verworfen von Cic. or. 159).
-
20 taedio
taedio, āvī, āre (taedium), Ekel empfinden, Lampr. Alex. Sev. 29, 5: v. Tieren, Veget. mul. 1, 17, 12 u.a.: taedians cor, Tert. adv. Iud. 11.
См. также в других словарях:
Ekel — Beispiele für Ekel Mimik. Abbildungen aus dem Buch Der Ausdruck der Gemütsbewegungen bei dem Menschen und den Tieren von Charles Darwin … Deutsch Wikipedia
empfinden — fühlen; spüren; verspüren * * * emp|fin|den [ɛm pf̮ɪndn̩], empfand, empfunden <tr.; hat: a) (als einen über die Sinne vermittelten Reiz) verspüren: Durst, Kälte, einen Schmerz empfinden. Syn.: ↑ fühlen, ↑ hegen (geh.), ↑ … Universal-Lexikon
Empfinden — Dieser Artikel wurde aufgrund von inhaltlichen Mängeln auf der Qualitätssicherungsseite des Wikiprojekts Psychologie eingetragen. Dies geschieht, um die Qualität der Artikel aus dem Themengebiet Psychologie auf ein akzeptables Niveau zu bringen.… … Deutsch Wikipedia
Ekel — Grauen; Abscheu; Widerwille; Abneigung; Aversion; Gräuel; Schrecken * * * Ekel [ e:kl̩], der; s: heftiger Widerwille (der häufig durch Geruch, Geschmack oder Aussehen ausgelöst wird): einen Ekel vor fettem Fleisch haben; sich voll Ekel von jmdm.… … Universal-Lexikon
Ekel — 1Ekel »Abscheu« (eigentlich »was zum Erbrechen reizt«) und ekel »Ekel erregend«, (veraltet für:) »wählerisch«: Beide Wörter erscheinen erst im 16. Jh. als mitteld. e‹c›kel (mnd. ēkel »Gräuel«); ihre Herkunft und das Verhältnis zu oberd. heikel… … Das Herkunftswörterbuch
ekel — 1Ekel »Abscheu« (eigentlich »was zum Erbrechen reizt«) und ekel »Ekel erregend«, (veraltet für:) »wählerisch«: Beide Wörter erscheinen erst im 16. Jh. als mitteld. e‹c›kel (mnd. ēkel »Gräuel«); ihre Herkunft und das Verhältnis zu oberd. heikel… … Das Herkunftswörterbuch
ekeln — [ e:kl̩n]: a) <+ sich> Ekel empfinden: ich ekele mich vor Ratten. Syn.: zuwider sein. b) <unpers.; hat in jmdm. ein Gefühl des Ekels entstehen lassen: es ekelt mich/mir vor ihr. c) <itr.; hat bei jmdm. Ekel hervorrufen: der Anblick… … Universal-Lexikon
Ekeln — Êkeln, verb. reg. neutr. mit dem Hülfsworte haben. 1. Ekel erwecken. 1) Sinnlichen oder geistigen Ekel erwecken, mit der dritten Endung der Person. Der Zepter ekelt ihm, wie dem sein Hirtenstab, Hall. Wo aufgethürmte Speisen Ihm ekeln, Cron.… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
verabscheuen — Abscheu/Ekel empfinden, abscheulich finden, hassen, nicht ausstehen können, unausstehlich/unerträglich finden, verabscheuenswert/verabscheuungswürdig finden, Widerwillen empfinden, zuwider sein; (bildungsspr.): abhorreszieren, abhorrieren,… … Das Wörterbuch der Synonyme
ekeln — 1. Abscheu/Ekel erregen, abstoßen, anekeln, mit Abscheu/Ekel/Widerwillen erfüllen, zurückstoßen, zuwider sein; (geh.): degoutieren; (ugs.): anstinken; (derb): ankotzen; (abwertend): anwidern; (veraltet): widern. 2. hinaustreiben, vertreiben; (ugs … Das Wörterbuch der Synonyme
schütteln — 1. durchbeuteln, durchrütteln, durchschütteln, erschüttern, hin und her bewegen, rütteln, schwenken; (ugs.): rammeln, rappeln, wackeln; (landsch.): schlickern; (südd., österr.): beuteln. 2. abschütteln, abwerfen, [her]ausschütteln, herunterwerfen … Das Wörterbuch der Synonyme